Bilmemki kaç defa yaylar gerdiler
Peşimden koşarak yordular beni
Acımadan pusu kuruverdiler
Yorgun kurşunlarda vurdular beni
sarmaşık arası gülde goncaydım
Umutlar arası kayıp yoncaydım
Kırdılar dalımı narin inceydim
Dikenli tellere sardılar beni
Kördü iğneleri taktılar tene
İplikle diktiler acıyı yine
Attıkça benzedim hallaçta yüne
İlmek ilmek derde ördüler beni
Çöllerin serabı olsam ne yazar
İçimse giz olmuş tufanlar tozar
Gurbetten gurbete yollarım uzar
Garip bir kul gibi gördüler beni
Hakkı getirseler kırıpta dize
Kursalardı idam sehpamı düze
Rastlayın geçtiğim yerlerde ize
Hüzünden hüzne sürdüler beni
Koca dünyayı dar ettiler canıma
Fendiye kefenim boyumla enime
Sarılsa aklara benzer kanıma
Ölmeden toprağa verdiler beni...
