Ben, sen, o veya bir başkası kendini sadece şu anda sahip bulunduğu makam ve mevkiinin de üstünde görür. Geçmişine dönüp bakmaz.
Çevresinin imrendiği, taltif ettiği, her söylediğinde ve yaptığında övgüyle bahsedildiği, geçmiş yanlışlarının ya hiç görülmediği ya da onlarda bile bir hikmet arandığı bir zatı muhterem konumundaysa.
Yani; kendini(müstağni) mükemmel görüyorsa kaçınılmaz sonuç.
"İnsan kendini (müstağni)mükemmel görürse azar. Alak S 6- 7diyor hükmünde şüphe olmayan.
Bu çevresinin ve bireyin yönettiği bir sürecin neticesidir.
Adı anılır biri olması Onu şımartmamalıydı değil mi?
İnsanın hayatında anılması bir ilk birde neticede iki defa olur. Önce kimse Onun farkında değildir.
Lakin O aslında vardır.
Hele öyle bir süreç var ki Allahtan başka kimse farkında bile değildir."Her insan öyle bir zaman süreci geçirir ki o zaman adı bile anılmaz "İnsan S 1.
Bu ilk süreç annesinin hamile kalmasının anlaşılmasından önceki süreçtir. Henüz bilimin tesbit edemediği iki koldan yaratılışı başlatılmış devam etmektedir farkında bile değildir.(Konuyu ilgili ilim dalına havale ediyorum) "Yaratılışı erkeğin belkemiği, kadınında kaburgaları arasında başlayıp atılan iki sudandır" Tarık 6-7.
Ey İnsanoğlu doğacağın anlaşıldığı zaman yapılan beklentileri ve sevinçleri unuttun, hadi neyse.
Ama unuttuğun öyle bir şey var ki.
Sen aslında o sun dönüp bakmıyorsun."İnsan neden yaratıldığına bakmaz "Tarık 5.
Sen kimsin yahu?
Bil ki; Sen ne kadar böbürlenirsen esfeli safilindesin.
Rabbini bilir, haddini bilirsen a´lay ı illiyyindesin.