Halil MANUŞ


KOLAY KAZANILDI SANMA BU VATANI

Aksaray haberleri, Salihler şehri gazetesi, Aksaray haber


“Aylardan ağustos, günlerden cuma
Gün doğmadan evvel iklim-i Rum'a”

…diye başlayan; “Kızılelma'ya hey... Kızılelma'ya! ! ! ”diye biten Malazgirt Marşı’nı bilmeyenimiz yoktur sanırım.

Bu marş Alparslan’ın 1071 yılı Ağustos ayında ordusunun başına beyaz elbisesini kefen gibi giyerek geçip; yapılan savaşta zafer kazanarak, Anadolu’yu Türklere açtığı Malazgirt zaferi için yazılmış ve bestelenmiştir.

Ağustos ayının bizim için bir zafer ayı olduğu ve tarihimizin en şanlı sayfalarının bu ayda yazılmış olduğu hepimizin bildiği bir gerçektir. İsterseniz kronolojik sıraya göre Ağustos ayındaki büyük zaferlerimizden bazılarını yerimizin elverdiği ölçüde sıralamaya çalışalım.

26 Ağustos 1071, Malazgirt Zaferi.
11 Ağustos 1473, Otlukbeli Zaferi.
29 Ağustos 1526, Mohaç Zaferi.
24 Ağustos 1516, Mercidabık Zaferi
6 Ağustos 1915, Conkbayırı zaferi,
21 Ağustos 1915, Anafartalar Zaferi.
23 Ağustos–13 Eylül1921, Sakarya Zaferi.
26 Ağustos 1922, Büyük taarruzun başlangıcı.
30 Ağustos 1922, Dumlupınar Zaferi.

Anadolu’nun bizlere vatan olduğu 1071’den günümüze 900 küsur yıl geçmiş. Bu yıllar içinde nice irili ufaklı savaşlar yapmışız. Her defasında yeni destanlar yazdırmışız. Peki; artık emniyetteyiz, hiç düşmanımız yok diyebilir miyiz? Elbette ki hayır… Ne demiş atalarımız: “Su uyur, düşman uyumaz.” İşte bu gerçeği görerek kazandığımız zaferleri kutlarken, düşmanlarımızın uyumadığını, Millet olarak en zayıf ânımızı kolladıklarını beynimizin bir köşesinde “aklımda” diye tutmalıyız. Sözün özü şu ki;

UNUTMA..!

Kolay kazanıldı sanma bu vatan
Savaştık yıllarca… Vurduk, vurulduk
Unutma! .. Binlerce kefensiz yatan
Şehitlerin kanı ile kurulduk.

Yunus’ça söylendik onca dillerde
O’nu gördük kokladığımız güllerde
Pir Sultan’lar misali gönüllerde
Çağlayıp taşarken şimdi durulduk.

Çırpınırken Nizam-ı Âlem için
Bilen var mı ki nerde idi Maçin
Set çekmekle uğraşırken dünkü Çin
Nerde mazlum varsa sorduk, sorulduk.

Devletim varmak istenen tek yöndü
Girince fitne öze, nur da söndü
Sonunda şamar oğlanına(!) döndü
Bedel ödemekten artık yorulduk.

YAZARLAR