İnsan hakkı: İnsan hakları; tüm insanların hiçbir ayrım gözetmeksizin yalnızca insan oluşlarından dolayı eşit, özgür ve onurlu yaşama hakkına sahip olmasıdır. Herkes, cinsiyet, ırk, renk,din, dil, yaş, tabiiyet, düşünce farkı, ulusal veya toplumsal köken, zenginlik gibi fark olmaksızın kanun karşısında eşittir. Özgür bir şekilde düşüncelerini açıklamak, istediği yere gitmek, yerleşmek, diğer insanlarla ve makamlarıyla olan ilişkilerinde insanca ve hakça muamele görmek, insanların günlük yaşamında farkına varmadan yararlandığı haklardan bazılarıdır. Can ve mal güvenliği, din ve vicdan özgürlüğü, düşünce ve ifade özgürlüğü ve siyasi haklar gibi geleneksel hak ve özgürlükler birinci kuşak, çalışma hakkı, adil ve eşit ücret, insan haysiyetine yaraşır bir yaşam düzeyine kavuşma hakkı ve sağlık hizmetlerinden yararlanma hakkı gibi bir takım ekonomik ve sosyal haklar da ikinci kuşak haklar olarak adlandırılmaktadır.
Teknolojik gelişmeye paralel olarak temiz bir çevrede yaşama hakkı, bilgisayar verilerine karşı özel hayatın korunmasını isteme hakkı, sanat ve bilim özgürlüğü, tüketici hakkı, tıbbi ve biyolojik gelişmelere karşı korunma hakkı gibi haklar da üçüncü kuşak haklardır ve bu haklara ilişkin kavramlar sürekli gelişmek göstermektedir. İnsan haklarının temelini 10 Aralık 1948 tarihli İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi ile 04 Kasım 1950 tarihli Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi oluşturmaktadır. Türkiye tarafından 1954'te onaylanmış olan ve iç mevzuatımızın bir parçasını oluşturan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, temel hak ve özgürlükleri: yaşama hakkı, işkence, insanlık dışı veya küçültücü muamele yasağı, kölelik ve zorla çalıştırma yasağı, kişi özgürlüğü ve güvenliği, hak arama özgürlüğü ve adil yargılanma hakkı, suç ve cezaların kanuniliği, özel hayat, aile hayatı ve haberleşmenin gizliliği, düşünce, din ve vicdan özgürlüğü, ifade özgürlüğü, toplantı, dernek ve sendika kurma özgürlüğü, evlenme ve aile kurma hakkı, şikayet hakkı, ayrım yapma yasağı olarak belirlemiştir.
Daha sonra toplum yaşamında meydana gelen gelişmelere paralel olarak düzenlenen protokollerle bu haklara: mülkiyet hakkı, eğitim ve öğrenim hakkı, seçim hakkı, yerleşme ve seyahat özgürlüğü gibi yeni haklar eklenmiştir. Buraya kadar tamam insan hakkını anladık peki İslam’da ve de diğer dinlerde insan hakkı nasıl anlatılıyor eski ahitlerde şöyle diyor Toplumun her bireyine gerçeği aramak, kişisel, dini, kültürel ve siyasi görüşlerini ortaya koyabilmek; kendi düşüncesini ifade edebilmektir diyor peki yüce kitabımız hz kuran-ı kerimde ne diyor insan birbirinden üstün değildir beyaz zenciden zengin fakirden üstün değildir aynı derece yaratılmıştır sadece takva bakımından üstünlük vardır her insanın kabiliyeti ayrıdır aynı yaşam hakkına sahiptir diyor ilk sözleşme olan Medine sözleşmesinde ne diyor kan dökülmeyecek putperestler Müslümanlar ve diğer dine inanlar aynı hak ile muamele görecektir kimsenin malına namusuna yaşantısına karışılmayacaktır peki günümüzde niye zengin ile fakir arasında mesafe var tüm hakları zenginler alıyor kadın erkek arasında birinci ikinci sınıflandırma var hatta düşünce bazında bile ayrımcılık tahammülsüzlük bunun en büyük nedeni bir arada yaşamayı beceremediğimizden kuran-ı kerimi anlayamadığımızdan kaynaklanıyor .
islami kuralları prensipleri okusak tatbik edersek ortada sorun kalmaz diyorum insan haklar günüz kutlu olsun.
