“Hayatımda hiç kimseyle sidik yarışına girmedim; benimle girenler de hep üzerlerine işediler”
Değerli arkadaşlarım “AYKIRI VE SIRADIŞI BİR ADAM” adlı hayatımın romanını yazmakta olduğum kitabımdan; sizlere bölümler halinde yayınlama kararı aldım.
Umarım okurken keyif alırsınız.
NOT: “Yazılanlar hayal ürünü değil; bizzat yaşadığım olaylardır.”
DEKANIMIN DÜKKÂNI
Üniversitede Yönetim Kurulu toplantısındayız. Bayan sekreterimiz de dâhil Altı öğretim üyesiyiz. Toplantıya başkanlık eden dekanımız; her zamanki gurur ve haşmetiyle makamına oturdu.
Oturur oturmaz; masasının alt görüş açısına dükkân mahalli kabak gibi ortaya çıktı. Lacivert pantolonun açık fermuarından parlayan beyaz külot ben buradayım diyordu. Haddine mi birisi bu uyarıyı yapacak.
Sıkıysa bir denesinler; başlarına gelmedik idari baskı kalmaz. Çünkü adam tam bir diktatör.
Ben daha fazla dayanamadım ve yanına yaklaştım; kulağına eğilerek:
“Dükkân açık efendim” Dedim.
Sahi mi yav derken dükkânı kapattı. Toplantı bitti Öğretim Üyesi arkadaşlarım bana sen bittin artık dediler. Şimdi seni makamına çağırır hazır ol. Dedikleri gibi de çıktı.
Çok geçmedi ben çağrıldım odasına girdim O despot adam; yerinden kalktı boynuma sarılıp öptü ve şöyle dedi:
“Seni kutlarım oradaki şerefsizler seyirci kaldılar demek ha”
Sevgi ve Saygılarımla
