1927 tarihli Aksaray Vilayet Gazetesi´ndeki ?Aksaray´ın Müstakbel Sayfiyesi? başlıklı yazıda halkın yaz gününde nasıl serinleyebileceği hakkında bir yazı vardır. Öncelikle yazıdan bir bölümü hemen okuyalım:
?Kasaba´nın her tarafına gelişigüzel dikilmiş olan kavak ağaçlarının bunaltıcı tazyikinden kurtulmak hevesine düşen halkımızda ?diğer senelerde olduğu gibi- bu sene de bir sayfiye vücuda getirmek arzusu yeniden canlandı.
Varlığın hayatla, hayatın da sıhhatle kaim olduğunu takdirde gecikmeyen birkaç müteşebbisten bir kısmı Kılınç Arslan´ı bağrına basan yüksek dağlarda diğer kısmı da Küpeli mevkiinde bu sene için hayati bir tetkikatta bulmak üzere maaile nakletmişlerdir.
Tabiatın sinesinde yükselen zümrüdîn dağların saf ve temiz havasıyla nevazişli (okşayan) rüzgârına hepimiz kollarımızı açmak isteriz. Fakat akşama kadar kasabada çalışıp da akşamları heybe omzunda dağa tırmanmak sayfiyeden beklenen menfaati temin eder mi? Her şey varlıkla olur. Sözümüz zenginlere karşı değildir. Zengin olanlar arabasını dağdan aşırırlar. Arzu ettikleri yere sayfiye yaparlar. Fakat demokrasi fikrine hadim olan bizler hiçbir vakit kasabadan ayrı bir sayfiyenin vücudpezirolmasına razı değiliz. Böyle yazlık kışlık mahalleleri bulunan çok yer gördük. İki tarafa yetişmenin imkânı olmadığı için o gibi yerler bir adım bile terakki edememiştir?.
Devam eden yazıda Kılıç Arslan Tepesi´nin sudan uzak olduğu, Küpeli mevkiinin de (tuzlu su civarı) uzak olduğu vurgulanarak milletin yazın gidebileceği yerler tartışılmıştır. Bugün de Aksaraylının mesire alanı çok değildir. Yakın zamanda Toki bölgesinde bir park hizmete girmiştir. Büyüklüğü fena değildir ama yeni olmasından dolayı ağaçlar daha küçüktür ve doğal gölgelik olması için en az 10 sene gerekiyor. Asıl sayfiyemiz yani şehrin yazlığı olan Kılıçarslan Parkı da çoğu zaman mangal dumanı yüzünden oturulamayacak dereceye geliyor. Gönül ister ki bu parkta sadece piknik olsun ama mangal olmasın. Diyeceksiniz ki bu millet nerede mangal yapacak? Ben de ?bu millet nerede yürüyecek?? derim. Yani iki taraf da haklı olmuş olur.
