Karanlık köşede yetimce duran
Hiç susmayan sessiz sessiz hıçkıran
Gönlümü oyuncak etmişte kıran
Ağlayan bir çocuk var içerimde
Hayalleri saman olmuşta guman
Yolunu bulamaz boş döner dümen
Öldürmüş kendini içine gömen
Ağlayan bir çocuk var içerimde
Onca yıl geçsede büyümez hala
Alışık gidemez püsenli yola
Konamadı rengi açmamış dala
Ağlayan bir çocuk var içerimde
Masum sevmiş kıymet veren olmamış
Her insanı adam sayıp bilmemiş
Fendiye de adın kalmış silmemiş
Ağlayan bir çocuk var içerimde....
Fendiye Dinç
( Nihali)