Tarım işçilerinin göçebe hayatı

Türkiye´nin önemli tarım merkezi olan Aksaray, şehre gelen mevsimlik tarım işçilerine ekmek kapısı oluyor.
Mevsimlik işçiler, Aratol Mahallesinde yada tarla başlarında oluşturulan çadır kentte göçebe hayatlarını sürdürüyor. Başta Güneydoğu Anadolu Bölgesi´ndeki illerden gelerek geçimlerini sağlamak için yılın 6 ayı göçebe hayatı yaşıyor. Çocuklarıyla nisan ayında evlerinden ayrılan tarım işçileri, sırasıyla bir çok ilde tarlalarda çalıştıktan sonra ekim ayında evlerine dönüyor.
Memleketlerinde yaşadıkları ekonomik sıkıntılar yüzünden mevsimlik tarım işçiliği yapan aileler, gittikleri yerde kendi imkanlarıyla kurdukları derme çatma çadırlarda ihtiyaçlarını kendileri karşılayabiliyor. Güneydoğu illerinden gelen işçiler, değişen yevmiyeyle çalıştıklarını belirterek, yazın kazandıklarıyla kışlık ihtiyaçlarını karşıladıklarını söyledi.
İşçiler, yaptığı açıklamada, ailesinin geçimini sağlamak için mevsimlik tarım işçisi olduğu, ekmek parasını kazanmak için ailesiyle yılın 6 ayında şehir şehir dolaştığını söyledi. Aileleri ile birlikte ekmek parası uğruna Mayıs ayında memleketlerinden ayrıldıklarını anlatan İşçiler, "Şanlıurfa´nın Siverek ilçesinden yola çıktık. İlk önce Adana´ya gidiyoruz, oradan Reyhanlı´da bulunan soğan tarlasında işi yapıyoruz. Daha sonra Aksaray´a geliyoruz pancar, ayçiçeği işi yapıyoruz. Yaklaşık 4-5 ayımız evimizden uzak çadırlarda kalarak geçiyor" dedi.
İşçiler, "Çocuklarımızı okutmak istiyoruz ancak yapacak bir şeyimiz yok, çalışmaya mecburuz. Bizim ekmeğimiz gurbette. Çocukluğumdan bu yana sürekli farklı illerde mevsimlik tarım işçisi olarak büyüdüm. Hayatımız böyle gezerek ve gittiğimiz yerlerde çalışarak geçiyor İşimiz bitince çadırlarımızı söküp başka bir yere gidiyoruz " diye konuştu.

Yeni Aksaray- Rüstem Özden