Hz. Ali'nin en mümtaz vasfı, cesaret ve şecaatiydi. Katıldığı bütün savaşlarda kahramanlık ve cesaretin en güzel örneklerini göstermişti. Mesela, Uhud Savaşında müşriklerin bütün güçleriyle Peygamberimizi şehid etmek için saldırdıkları sırada vücudunu ona siper edenlerden biri de oydu.
Bir ara müşriklerden bir grup Resulullaha (a.s.m.) doğru geliyordu. Resulullah, Hz. Ali'ye müşrikleri karşılamasını emretti. Hz. Ali hücum edip hepsini darmadağın etti. Birisini de öldürdü. Az sonra bir başka grup daha saldırdı. Peygamberimiz onları da Hz. Ali'ye havale etti. Hz. Ali onlardan Şeybe bin Malik'i öldürdü.
Bunun üzerine Cebrail (a.s.) Peygamber Efendimize geldi ve "Ya Resulullahlah! Ali'nin yaptığı büyük bir iyilik ve civanmertliktir" dedi. Peygamberimiz de, "O bendendir, ben de ondanım" buyurarak Hz. Ali'yi taltif etti. Cebrail, "Ben de her ikinizdenim" buyurarak bu taltifi daha da låtifleştirdi. Bu sırada semadan şöyle bir ses işitildi: "Ali gibi yiğit, Zülfikar gibi kılıç olmaz."
Hz. Ali Uhud Savaşında müşrikler tarafından bir kaç defa yere düşürülmüş, ama her defasında Cebrail (a.s.) tarafından ayağa kaldırılmıştı. Hayber'in fethi güçlükle gerçekleşmişti. Çünkü Hayber, volkanik bir arazi üzerinde sağlam kalelerden meydana gelmiş bir yerleşim yeriydi. Medine'den sürgün edilen Yahudilerin çoğu burada oturuyordu.