İslam tarih ve medeniyetinin ilk vakfiyelerinden biri olan Hz. Ali’nin vakfiyesi, Hz. Ali tarafından 659 tarihinde kaleme alınmıştır. Hz. Ali, vakfiyesinde arazilerininin satılamayacak, hibe edilemeyecek ve kimseye miras bırakılamayacak şekilde Allah Teâlâ’nın rızası için vakfettiğini belirtmiştir. Vakfın kendi neslinden gelenler tarafından idare edilmesini, arazilerin titizlikle korunarak imar edilmesini ve ağaçlandırılmasını şart koşmuştur. Vakfiyesinde Hz. Peygamber’e ait arazilerin de vakıf olduğunu, idaresi ve işletilmesi hususunda Hz. Peygamber’in uygulamasının esas alınacağını ayrıca belirtmiştir. Vakıf gelirinin topluma faydalı hizmetlere, fakirlere, yoksullara, yolda kalmışlara ve akrabalarından muhtaç durumda olanlara her türlü ihtiyaçları için harcanmasını vakfın bir şartı olarak kaydetmiştir. Kölelerini, vakıf arazide beş yıl çalışmaları şartıyla azat ettiğini, cariyelerinin de özgür olduğunu bildirerek vakfiyesini tamamlamıştır.
