* Ara. bul.
* İncinsen de, incitme.
* Kadınları okutunuz.
* Murada ermek sabır iledir
* Araştırma açık bir sınavdır.
* Eline, diline, beline sahip ol.
* Arifler hem arıdır, hem arıtıcı.
* İyiyi ve kötüyü seçen akıldır.
* Bir olalım, iri olalım, diri olalım.
* Marifet ehlinin ilk makamı edeptir.
* İnsanın cemali, sözünün güzelliğidir.
* Hiçbir milleti ve insanı ayıplamayınız.
* Nefsine ağır geleni kimseye tatbik etme.
* İlimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır.
* Düşünce karanlığına ışık tutanlara ne mutlu.
* Nebiler, veliler insanlığa Tanrı´nın hediyesidir.
* Düşmanınızın dahi insan olduğunu unutmayınız.
* İlimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır.
* Düşünce karanlığına ışık tutanlara ne mutlu.
* Gönül alemin mutlak padişahı olan Tanrı´nın nazargahıdır. Gönül ile Allah arasında perde yoktur.
* Gönül büyük bir şehirdir. Noksan sıfatlardan uzak olan yüce Tanrı arşa değin neyi yarattı ise o şehirde vardır, o şehire sığar.
*Ancak kibrin kaynağı şeytan, alçak gönüllülüğün ise Rahman´dır.
* Yüce Allah Adem´i altmış türlü topraktan yarattı. Şayet bir topraktan yaratsa idi İnsanların hepsi aynı surette olurdu. Birbirini tanımazlardı.
* Bunlarda önce kendini bilmek, ikincisi toprak olmak, üçüncüsü kabri mesken edinmektir. Artık bu üç şey kimde varsa o kişi çok büyük kimsedir.
* Büyük düşman odur ki: ilki nefsani istek ve arzulardır. İkinci kibir ve sapıklıktır. Üçüncü hilekarlık ve yalancılıktır.
* Aklın birinci koruması sabırdır. Aklın ikinci koruması utanmaktır. Aklın üçüncü koruması kanaattir
* Nefis ise şeytanın vekilidir. Komutanları ise, kibir, haset, buhl (cimrilik), açgözlülük, öfke, kahkaha, ve maskaralıktır
* İnsan´ı üç karanlıktan yarattı. Yine üç nesne ile aydın kıldı. İlk önce, akıl nuruyla, ikinci olarak ilim nuruyla, üçüncü olarak marifet nuruyla aydın kıldı.
* Şimdi kim bu sözleri anlamadı, kendini dahi bilmedi. Her ne kadar insan suretinde olsa da insan mertebesinde değildir. Henüz endişeleri ve malları çokluğu içinde boğulmuşlardır. Hayvanlar gibidirler.
* Zahidin ibadeti, aslını bilmeden iş yapmasıdır. Arifin tefekkürü, Allah´ın ilahi sanatına bakarak iş yapmasıdır. Muhibin yalvarıp yakarması ise, sevgiyle muamele etmesidir
* Ancak her kişi insan kabul edilmez. Her ne kadar görünüş olarak insan olsalar da, onlar hayvanlardan daha aşağıdırlar. Bunlar hased edip kendisini bilmeyenlerdir
* Yalancılığın isteği, çekiştirme, kahkaha ve maskaralık: kendi ayıbını görmeyip, başkalarının ayıbını gözlemektir.
Cem Haber
