Ülkemin Güzel Çocukları,
Biliyor musunuz, şairin de dediği gibi sahiden, ?Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk.?
Bir öğretmenin gözleri, ne zaman bir çocuğun gözlerine değse bir çocuk gelip yerleşir, yüreğinin baş köşesine; sonrası bir şenlik, bir mutluluk, bir esenlik hâli... İşte o an ellerinden tutar onun ve çocukluğuna döner.
Çocukluk, okul bahçelerinden dışarı taşan cıvıltılardır, düdük sesleridir.
Çocukluk ?yağ satarak, bal satarak? mendil kapmacadır; bilyedir, topaç çevirmektir. Keloğlan´ın masallar ülkesini hayal etmek; Nasrettin Hoca´nın göle yoğurt mayaladığına inanmaktır.
Kendi kuyruğunu kovaladıkça şirinleşen bir sokak kedisine dokunup sevmeye çalışmak ve bir parkta tahterevalli sırası beklerken ağaçların gövdesini kucaklamaktır.
Mahalledeki futbol turnuvasında, kendini dünyanın en muhteşem forveti sanmaktır.
Çocukluk, bitmek bilmeyen meraktır; sonu gelmez sorulardır. Muzırlıktır, yaramazlıktır kimi zaman... Çocukluk, kâğıttan bir gemiyle yolculuklara çıkmak, başını yastığa koyar koymaz uyumaktır.
Bir Barış Manço şarkısında, ?Kaç yıl oldu saymadım köyden göçeli? dizelerini özlemle mırıldanmak; Hafize Ana´nın zil sesiyle Hababam´la teneffüse çıkmaktır.
Ne zaman bir çocuğun gözlerine değse bir öğretmenin gözleri... İşte biz o zaman bunları hatırlar ve deriz ki sizlere:
Ülkemin Biricik Çocukları,
Her biriniz, her sabah nazlı kuşlar gibi uçarak gelin okullara, öğretmenlerinize. Kalbimizin kanatlarını açarak bekliyoruz sizleri. Kitapların kapağı aralanır sıralarda ve tahtanın üstündeki fotoğraftan Başöğretmen Mustafa Kemal Atatürk´ün sınıfa gururla bakan gözleriyle buluşur gözlerimiz...
Ey, dupduru güzellikler!
Sevinçleriniz çok, hayalleriniz sonsuz; Ulusal Egemenlik Bayramı´nız kutlu olsun!.
Ziya SELÇUK
Millî Eğitim Bakanı
