Yavuz Bayram Çalışkan

Tarih: 17.01.2021 22:02

Sevgi Emek İster

Facebook Twitter Linked-in

Ben yüreğim; tek başıma olsaydım, tek başıma,

Yüreği, ne derse onu yapardım,

Onurumdan taviz vermeden,

Severdim ölümüne,severdim delicesine,

İsterse karşılık vermesin, aşık olurdum,

Sonra da yanar dururdum yürek yangınlarıyla,

Gezerdim bağ bozumlarında gönlümce,

Hep bizi bağlayan zincirlerle.

Yürektekini kimse bilmez ki,

Sırlarımızın rıhtımını kimse görmez,

En güvenli rıhtımdır yaşanan ve var olan

Demir alanı da biliriz demir atanı da,

İznimizi kimse bilmez, gözleri de olsa fark etmez,

Ben yüreğim; sadece demir atılır

Tek yönlüdür kapısı dışarı açılmaz

Özel hücredir kimse çıkamaz

Sadece giriş var, sadece giriş

Çıkarmam gireni, atarım derinime,

İstese de bir kişi onu yüreğime ben koymuşsam çıkarmam.

Orada onunla konuşur yaşarım dertleşirim,

Bir omuz olur başımı yasladığım,

Bir diz olur uyuduğum,

Bir el olur öptüğüm,

Bir kucak olur saklandığım,

Bir çınar olur yaslandığım,

Bir aşk olur ömür boyu yaşadığım.

Bir sevgiyim ve bir yüreğim

Değerli olmalıyım hem de çok değerli

Altın nedir ki, elmas nedir ki?

Bir yürek tanırım bir yürek severim.

Sevgisini içinde tutan ve sevgisini gözlerinden ağlayan,

Umutlarını hasrete bezemiş bir seni tanırım,

Yansa da yüreğim derinde çıkmam kalırım yerinde,

Odur benim yaşadığım iklimler, odur benim yazgım,

Odur benim sevdam.

Sevdam ağlasın ama kanamasın

Ağlayana çare var

Ben yüreğim “kanayacaksa bırakın yaram kanasın”

Kaderimse ağlamak bırakın yürek ağlasın.

Ben sevdayım”can acı çeker

Elmas olsa dökülen sen yine de ağlama

Ben yokluğu çekerim.

Ben yüreğim;

Yokluğuma yürek dayanmaz,

Yokluğumda yürek iflah olmaz,

Yokluğumda senin canın sağ olmaz

Ben sevdayım; ölürüm yaşarken sen,

Ölürüm yaşarken,

Ölümüne ölürüm ey sevgili,

Bensizlik sana zaten ölüm

Ben imle açmıştın gülüm

Yokluğun da zulüm

Gülün ömrü az derler

Ben gülün ağacı olayım hep sana açayım,

Yediveren misali

“Gül ağacı değilem her sevdaya eğilem,

Çek elini elimden ben sevdalın değilem”

Ben yanarım bahtıma

Sen yan kendi tahtına

Bu dünya böyle gelmiş

Ne seven bilmiş

Ne sevilen bilmiş

Aşkın değerini

Bilir misin ağaçlar ayakta ölürmüş

Duydun mu?

Sen yüreğini koydun mu?

Koyduysan sözüm yok,

Yoksa tek yürekle bir aşk yaşanmaz

Ask tek taraflı da yaşanır

Sessizce inceden ve derinden

Doğru olan iki yüreği teke düşürmek

Tek başına dağlara çıksan üşürsün

Tek başına denizlere girsen düşünürsün.

Ben yüreğim; dağa çıkmam üşürüm

Nasıl gidilir o yola sessiz ve ince olan o yola

Denize girmem ölürüm

Çünkü yüzme bilmem

Yüreğin de kalırsam yaşayamazsın

Ben sevdayım; tutarım senin elinden,

Aldırmam dalgalara,

Köpürse de denizler,

Savrulsa da küller,

Coşsa da ümitler,

Al derim benim yüreğimi al da benimle sen yaşa

Zincirlere vursan da,

Kıtalar kadar uzak kalsan da,

Yüreğimi alsan da,

Bu sevdanın hakkına ben yüreğinde de yaşarım.


Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —